کد مطلب:94539 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:141

خطبه 122-هنگام نبرد صفین












[صفحه 317]

سوگند به آن عزیزی كه جانم در كف قدرت اوست، من مرگ را با دم تیغ تیز و عرصه جهاد، بر بستر آرام و ترك جنگ ترجیح میدهم هر كس كه به هنگام دیدار دشمن، در خود تهور و شجاعتی سراغ دارد، اگر در كارزار مشاهده كرد كه برادرش از ترس و زبونی بر خود می لرزد، باید بخاطر دلاوری و جوانمردی - كه خداوند در وجودش به ودیعه نهاده- دشمن را همانگونه كه از خود میراند، از برادر ترس زده خود نیز دور كند. از یاد مبرید كه اگر پروردگار می خواست، آن برادر ضعیف را همچون شما دلیر و شجاع می كرد براستی مرگ، حریصی است پر شتاب و بی شكیب درنگ ندارد و رهائی از چنگش ممكن نیست هیچ گریزنده ای، او را در كارش، عاجز و ناتوان نكند و پر ارج ترین مرگها، جهاد است و جان بخشیدن در راه خدا. سوگند به آن عزیز قدرتمندی كه جان پسر ابیطالب بدست توانای اوست، كه هزار ضربت شمشیر خوردن در جنگ و جهاد، بر من آسانتر است تا مردن در بستری كه طاعت و فرمان خدا در آن نباشد


صفحه 317.